Aan de noordzijde van de Hemmes, in de Poel, is deze zomer een mysterieus drijvend eiland met daarop een rood tentje verschenen. Het eilandje, geïnitieerd door Stichting Babel, staat symbool voor alle (tijdelijke) mogelijkheden die zo’n braakliggend terrein zou kunnen bieden. En om de aandacht voor de leegstand van de Hemmes niet te laten verslappen, hebben Nanine Carree en Marieke Wever in de nacht van 25 op 26 augustus van de tent gebruikgemaakt. Een ware guerrilla-kampeeractie in een nacht van dichterlijke schoonheid, zo bleek. Verslag van een Hemmesnacht.
Het drijvende eilandje bij de Hemmes is alleen over water bereikbaar en daarom vertrokken de dames in de middag met een elektrische sloep van rederij Varen op de Zaan naar de Poel. Het eiland werd in het voorjaar door een groep workshop deelnemers van Babel Kreativ en in aanwezigheid van de wethouder op feestelijke wijze naar deze plek verscheept. Daarmee gebeurde er eindelijk eens iets op het braakliggende schiereiland, waarvan de grond vervuild is.
Bij aankomst op het drijvende eiland bleek het tentje nog in perfecte staat: slechts de meeuwen moesten voor een nacht verjaagd worden van hun vaste stek. Voldaan werden de spullen uitgepakt, de luchtbedden opgeblazen en de fles wijn in de aanslag gehouden.
Onopgemerkt op het eilandje slapen, dat zou echter niet gaan, naar al snel bleek. Een hele reeks van kleurrijke figuren verscheen gedurende de avond aan het eiland, om te beginnen de Havendienst. ‘Vinden jullie dit wel veilig: twee mooie jongedames op zo’n vlot? Mijn dienst duurt maar tot tien uur, daarna kan ik niet meer in de gaten houden wat hier rondvaart.’ De melding dat het weerbericht goed in de gaten gehouden is en er wel acht zwemdiploma’s op zak zijn, maakt geen indruk op de man. Hij heeft natuurlijk een punt, maar daar laten de dames zich niet door tegenhouden. De Havendienst vindt het gelukkig wel een ludieke actie en laat hen over aan de mooie zonnige avond.
De buren van woonschip 0229 Roger Janine leven met de tijdelijke bewoners van het eiland mee. ‘Moesten jullie havengeld betalen? Wat een zeikerds hè?’ Nanine legt uit dat het wel meevalt omdat er maar een nachtje op het eiland wordt gekampeerd en spontaan biedt de buurman aan er op zijn schip van de douche gebruik gemaakt mag worden. Wat een gezellige boel!
Het wordt tijd voor avondeten en dat wordt verorberd bij Snackbar De Poel, ook oude bekenden. De dame achter de balie herkent Nanine ‘van het vlot’. ‘Gaan jullie er echt een nacht op slapen? In dat kleine tentje’. Iedereen is hartelijk verbaasd. De frieten gaan er ondertussen goed in (‘de lekkerste verse patat’) en ’s avonds na onze laatste overtocht is het toilet nog open, zodat daar nog even gebruik van kan worden gemaakt. Toch fijn, voor twee dames.
Er haken na het eten nog wat gasten aan en gezamenlijk toosten we met de wijn eindelijk op een mooie, rustige Hemmesnacht. De zon zakt subliem weg achter het Zaandijkse lint aan de Zaan, de wind is helemaal gaan liggen. We verwachten stilte op de Hemmes, maar wat een geluiden: kerkklokken, industriegezoem, tjirpende krekels, de A8, optrekkende motoren, vliegtuigen en scholeksters. Het wordt hier nooit echt stil. Maar wat een plek. De gasten worden weer aan land gebracht en voor de dames is het daarna tijd om het logboek dicht te klappen en in de tent te kruipen. Het weer werkt mee, en wat een prachtige plek. En al die geluiden! Inspiratie om te dichten over die bijzondere Hemmes! ‘De nacht in de Poel is erg zwoel…’
De stadse stilte op de Hemmes
Gedicht van Nanine Carree
Afgelegen en verlaten,
Ligt het eiland in de Poel.
De geluiden in alle maten,
Hebben ieder hun eigen doel.
De Zaanse bedrijvigheid laat van zich horen.
Transport van Veldhuizen voert af en aan.
Vrachtwagens met ronkende motoren.
Gevuld rijden ze er vandaan.
Ook ADM en de ZOR kennen geen duisternis,
de 24-uurseconomie aan de Zaan.
Bedrijven met hun eigen gebrom en gesis,
Klanken die de hele nacht door zullen gaan.
Ten noorden optrekkende motoren
Duidend op plezier,
Die vele zouden storen
Nachtelijke motorraces voor het vertier.
De infra voor de mensen die thuiskomen
Met vliegtuig dalend naar de Polderbaan.
Op de A8 blijft het stromen
Automobilisten die op huis aan gaan.
De natuur knalt erin met zijn eigen koor
Een melodie van eendengesnater
De krekel zet het ritme door
Aangevuld met een blubbeat uit het water
De natuur, bedrijvigheid en infrastructuur
Veranderen mee met de wensen van de dag.
Al eeuwen aanwezig in de Zaanse cultuur,
Grotere contrasten kennen hier geen beklag.
Ja, de kilte van de nacht
Maken je alerter dan overdag
Van al die geluiden, wat een pracht
Ik ben bevoorrecht dat ik hier slapen mag
