Paul Carree was daarbij onze gids, regelmatig aangevuld door Zaankanters als de gebroeders Visser voor gedetailleerde informatie ter plekke.
De padenstructuur ontstond haaks op de bebouwing langs de dijken, de hoofdstraten langs de Zaan. Aan de hoofdstraten als de Westzijde, Zuiddijk en Oostzijde lagen sinds de 17 en 18 e eeuw eerst houten daarna hoofdzakelijke stenen huizen van de notabelen. De paden, gelegen aan sloten en gloppen, waren de woonplekken voor de gewone Zaankanters, de ambachtslieden en arbeiders.
De paden liepen oorspronkelijk ver door met uitzicht op de daarachter gelegen landerijen tot in Oostzaan en Westzaan. Het vervoer vond voornamelijk plaats via de sloten en de Zaan. De wandeling eindigde in het onlangs gerestaureerde en heringerichte Volkspark, in 1890 als geschenk aan de Zaanse bevolking aangeboden door houthandelaar en dijkgraaf C. Coverver van Wessem, die op haar beurt de schenker eerde met een gedenkzuil.
Vanwege het slechte weer was de oorspronkelijke geplande vaartocht omgezet in een verlengde bustoer door de water- en natuurgebieden Landsmeerderveld en Westzijderveld. Onze gids daarbij was de enthousiaste boswachter /beheerder Eric van Gerrevink, die met verve vertelde over de soms tegenstrijdige visies van beheerder en eigenaren, overheden, politici en beleidsmakers. De Zaanstreek kent geen natuurgebied zo stelde hij maar cultuurgebied, dat door de mens naar behoefte en omstandigheden is gecreëerd en door de tijd heen is aangepast en zo ook zijn dynamiek zal blijven behouden. Daardoor zul je wel de ene faunapopulatie en dat groen zien en de andere soort niet en moet je niet het beleid inzetten op het behoud van iets dat er niet thuis hoort. Hij gaf daarvan een aantal duidelijke voorbeelden.
Na afloop van deze kleurrijke uiteenzetting en enkele verfrissende discussies, bracht de bus ons terug naar Zaandam, waar Jan Commissaris en Andrea de Wildt ons van harte welkom heetten als beheerders van een van de verborgen diamanten in Zaanstad, De Oudkatholieke schuilkerk Maria Magdalena (1695) aan het Papenpad 13. Daar konden we onze natte jassen en plu’s kwijt en ons warmen met een drankje en een hapje.
Na een toelichting over het ontstaansgeschiedenis en de restauratie van de kerk, door het beheerdersechtpaar, dat sinds enkele jaren in de woning ernaast woont, was het tijd voor een smaakvolle huisgemaakte Zaanse mosterdsoep met brood. Tijd ook voor netwerken; een nadere kennismaking met nieuwe contacten en bestaande opfrissen, want ook dat is een onderdeel van de jaarlijkse Vriendendag van Babel.
Ondanks het zeer slechte weer kunnen we terugblikken op een geslaagde dag, wellicht ook dóór dat rare weer, dat werkt blijkbaar verbindend, hoorden we in de wandelgangen. Maar vooral ook geslaagd dankzij de inzet en bijdrages en van de boswachter, de hartelijk ontvangst in de prachtige schuilkerk en niet in de laatste plaats dankzij de bijdrages van onze Vrienden, want zonder hen kan Babel haar activiteiten niet ontplooien.
